Met mijn grieplijf ga ik toch even naar buiten en zie de knoppen op barsten staan. Ja, die zon is heerlijk.
Maar ik voel me belabberd. Ik heb ook vreselijke zin in alle andere dingen behalve groen voer!
Als ik uitgeput op de bank neerplof neem ik een handje pistachenootjes om die flauwte te boven te komen. Dat helpt.
Ik moet iets verzinnen om door deze groene dip te komen. Wat zal ik maken voor het avondeten? Iets substantieels en niet zo waterig, groen. En neeeee, geen mungbonen meer! Ik kan ze niet meer zien.
Zouden champignons groen zijn? Op de kleurenkaart net zo groen als walnoten en sesamzaad. Ze groeien boven de grond en zitten vol kostbare mineralen. Groen genoeg, besluit ik.
Ik bak ze met een uitje (rood uitje, want de witten zijn op) en met walnoten, op smaak gebracht met kruidenzout en wat tamari. De kinderen eten gebakken krieltjes. Samen hebben we gekookte broccoli als groente. Dat vinden we allemaal smullen. Ik knap er zelf enorm van op. Die flauwte van deze dag is als bij toverslag verdwenen.
Kastanjechampignons met walnoten
1 el olijfolie
250 gr kastanjechampignons, in plakjes
1 kleine rode ui, gesnipperd
100 gr walnoten
kruidenzout naar smaak
1 tl komijn
1/2 tl kurkuma
1 scheutje tamari
Geen opmerkingen:
Een reactie posten